We vertekken...

Bienvenido,

We zijn aangekomen in ons nieuwe thuisland maar voordat ik jullie meeneem in het avontuur dat voor ons ligt komt hier het verslag van onze laatste dagen in Nederland. Ondanks dat we een goede planning hadden gemaakt van alles wat er moest gebeuren kwamen we de zo bekende laatste lootjes tegen en die waren behoorlijk heftig. Zoals jullie weten hadden we allemaal lijstjes gemaakt en deze waren grotendeels afgevinkt. Er moest alleen nog even dit en even dat en dat zou niet heel veel tijd in beslag nemen… dachten we. De koffers inpakken was zo gebeurd maar toen bleek dat toch niet alles in de koffers paste en er zat ook nog kleding in de was dat mee moest. Er moest dus nog een extra koffer worden gekocht en worden aangemeld voor onze vlucht. De keuken moest nog worden ingepakt voor de verhuizers en de voorraad moest naar ons vakantiechalet worden gebracht. Ondanks dat de keukenladen bijna leeg waren paste het niet in de 2 kratten die ik daarvoor had gereserveerd. Ons bed was verkocht via MP en moest nog even worden gedemonteerd. De niet verkochte meubels moesten worden klaar gezet voor de kringloop en de rest van de meubels moesten worden gesloopt en op de aanhanger worden geladen voor de stort. Toen lagen overal nog kleine dingen die ook naar de stort konden maar de aanhanger was alweer vol. De definitieve paklijst voor de verhuizers moest worden aangeleverd en elk krat, doos en los verpakt item moest een uniek nummer krijgen met een korte beschrijving van de inhoud en de waarde. En uiteindelijk moest het huis nog worden schoongemaakt voor de oplevering.

Verder hadden we tussendoor nog wat afscheidsbezoekjes en lieten zo stap voor stap ons leven in Gasselternijveen los. Tijdens de laatste dag in ons huis zat ik op het terras en toen sprong Swieb bij mij op schoot. Ik begon hem te kriebelen en hij kroop dicht tegen me aan. Dit duurde een paar minuten en toen liep hij rustig de tuin in. Dank je wel Swieb, voor dit mooie afscheid.

De dag van vertrek is aangebroken en we hebben er zin in. Coen haalt ons op en met 3 volwassenen, 1 kat, 4 grote koffers en 4 handbagage zit zijn auto helemaal vol. Op Schiphol staat wat familie en vrienden om ons uit te zwaaien en nadat we met elkaar wat hebben gedronken nemen we definitief afscheid en gaan richting de gate. Saartje moet tijdens de security check uit haar mandje en dit hadden we niet voorzien. We kregen haar vanochtend nauwelijks in haar mandje en ze was nog erg gestrest. In een fouilleerhokje hebben we haar vastgehouden terwijl haar mandje werd gecontroleerd. In het vliegtuig hadden we op beide vluchten drie stoelen voor ons tweeën zodat Saartje tussen ons in kon zitten. Op deze manier hadden we constant contact met haar en konden we haar rustig houden, ook op de momenten dat ze het helemaal zat was.

Na in totaal 15 uur vliegen kwamen we aan in Asuncion waar Douwe ons al op stond te wachten op het vliegveld. Nadat we geld hadden gewisseld reden we naar San Bernardino, naar ons nieuwe huis. De huurbazin was er zodat Harry alle formaliteiten kon regelen en ik heb Saartje direct in een slaapkamer losgelaten en wat eten en drinken voor haar klaar gezet. Zo heb ik een tijdje bij haar gezeten tot ze eindelijk wat water ging drinken.

De volgende dag ben ik de dag begonnen met een bommetje in het zwembad zoals beloofd (grijns, grijns). Verder zijn we naar een lokaal marktje geweest en hebben boodschappen gedaan voor onze eerste voorraad. De koffers zijn uitgepakt en nu komt de vermoeidheid los. Ik ben de afgelopen dagen snotverkouden geweest en moet ook even wennen aan de hoge temperatuur. Afgelopen dagen was het tussen de 35 en 40 graden maar gelukkig hebben we overal in het huis airco.

Het dringt nog niet tot me door dat we hier gaan wonen maar tegelijkertijd heb ik ook geen vakantiegevoel. Er moet natuurlijk veel geregeld worden zoals een bankrekening openen, een auto kopen en boodschappen doen om te koken. Dit zijn misschien niet al te moeilijke dingen maar in een land waar we de gang van zaken nog niet kennen en de taal nog niet goed beheersen zijn dit toch wel uitdagingen. In mijn volgende blog zal ik daar uitgebreid op terug komen.

Hasta Luego,

Harry en Reintje

PS. In een vorige reactie werd gevraagd wat de huurprijs is van onze woning en dit is omgerekend /- 750 euro. De prijs is aan de hoge kant maar San Ber is een populair toeristen stadje en het hoogseizoen komt eraan. Op het platteland kan je zeker een stuk goedkoper huren.