Een feestdag en een valdag...

Bienvenido,

Vorig weekend zijn we naar de traditionele Mexicaanse viering van de “Dia de Muertos” in Asunción geweest. Het evenement werd georganiseerd door de Mexicaanse ambassade in Paraguay. Er was een presentatie van het Altaar van de Doden en een kostuumwedstrijd. Deelnemers moesten de traditionele catrina of catrin verpersoonlijken. Creativiteit, make-up en kostuums werden beoordeeld. Daarnaast was er live muziek met een fantastische band en er was een breed aanbod van eettentjes met typische Mexicaanse gerechten. Ook kon je je laten schminken met een schedelmasker. We hebben ons prima vermaakt en lekker gegeten. Heerlijk om zo’n typisch Zuid-Amerikaans feestje van dichtbij mee te maken.

En zo zijn we lekker bezig om onze draai hier te vinden en toen verstapte ik me woensdag toen we op het punt stonden om weg te gaan. Ik zette mijn voet verkeerd neer, ik hoorde een knap en toen lag ik op mijn rug in het gras. Veel pijn en er was onmiddellijk een grote zwelling zichtbaar. We zijn direct gaan koelen waardoor de pijn wat afzwakte maar ik kon er niet op staan. De volgende dag zijn we naar Asunción gereden om krukken te kopen en toch maar even langs een kliniek om een rontgenfoto te laten maken. De service en faciliteiten waren uitstekend en Google Translate was weer onze beste vriend. We kregen de rontgenfoto mee naar huis en zouden de uitslag via WhatsApp toegestuurd krijgen. De volgende dag kregen we inderdaad het medisch verslag (in het Spaans) dat er niets was gebroken. Verder kregen we het advies om een fysiotherapeut te zoeken voor het vervolg traject. We hebben contact gezocht met onze tuinman en die kwam even later langs met een fysiotherapeut. We hebben de uitslag met hem besproken en toen stelde hij voor om ‘s middags terug te komen om mijn voet te behandelen. Hij heeft me een aantal oefeningen gegeven die ik nu braaf 4x per dag doe en hij heeft me verzekerd dat er niets ernstigs aan de hand is en ik heel voorzichtig mijn voet weer kan belasten. Maandag komt hij opnieuw langs en door de oefeningen ben ik alweer een stuk mobieler… gelukkig.

Doordat we nog geen zorgverzekering hadden afgesloten moesten we alles zelf betalen maar dat was geen enkel probleem. De krukken kosten 30 euro, de röntgenfoto 11 euro en de fysio is nog geen 6 euro per uur. Dit maakt in ieder geval duidelijk dat we geen dure expat zorgverzekering af gaan sluiten van rond de 400 euro per persoon per maand.

Ik zit dus even in de lappenmand maar het herstel gaat voorspoedig. Het hoort er allemaal bij en zoals gezegd onze eerste ervaring met de zorg hier heeft ons blij verrast. Ook de vriendelijkheid van het personeel was erg fijn en een groot verschil met mijn ervaring in het ziekenhuis in Assen toen ik 3 jaar geleden mijn elleboog had gebroken. Al met al een positieve ervaring met het zorgsysteem hier in Paraguay al had ik het liever niet persoonlijk uitgetest…

Hasta luego,

Harry en Reintje