Voorbereidingen voor vertrek

Bienvenido,

Na een paar spannende weken is het dan nu officieel. Ons huis is verkocht!

Op donderdagmiddag 27 juni kwam ons huis op Funda en aan het eind van de volgende dag waren er 22 bezichtigingen gepland. Op maandag waren er nog wat afzeggingen maar deze konden opgevuld worden met mensen die op de wachtlijst stonden...ja, echt waar. De makelaar had de bezichtigingen in 1 week gepland waardoor we maar 1 week alles netjes en opgeruimd moesten houden. Niet dat het normaal hier zo’n zooitje is maar voor een bezichtiging wilden we het huis wel op zijn best tonen.

Tijdens de bezichtigingen konden we terecht bij onze buurtjes en ik had een strategisch plekje bij het raam uitgezocht. Ik wilde toch wel graag weten wat voor mensen er door ons huis zouden lopen al geef ik toe dat zo’n eerste indruk natuurlijk lang niet alles zegt. Ook Harry, die zat te werken aan de keukentafel van de buren, kwam geregeld even bij me zitten om poolshoogte te nemen. Na deze week had iedereen tot woensdag 10 juli 15.00 uur de kans om een bod uit te brengen. We zaten daarna in een uitzonderlijke luxe positie om voor ons de beste koper ertussen uit te halen. Want het ging bij ons niet alleen om het hoogste bedrag maar ook of de woning binnen 3 maanden kon worden overgedragen.

Toen het tot ons doordrong dat we ons huis echt hadden verkocht hebben we een week lang met ons koppie in de wolken gelopen om daarna tot het besef te komen dat er nog veel moet gebeuren.

De periode van afscheid is begonnen. Afscheid van de vele spullen die we de afgelopen jaren hebben verzameld. De kasten worden stuk voor stuk leeggehaald en alles gaat door onze handen. Wat nemen we mee, wat gaan we verkopen/weggeven en wat gaan we weggooien. Het is een reis door ons leven met alle ups en downs.

Ook nemen we afscheid van de plekken waar veel herinneringen liggen. Afscheid van de Drentse bossen, het mooie Fryslân, de waddenzee met de heerlijke visrestaurantjes aan de kust. Afscheid van diverse clubs waar ik jaren lid van was en afscheid van familie, vrienden en kennissen.

Als ik nu ergens rijd dan denk ik vaak: “Hoe vaak zou ik hier nog langs komen?” en als ik dan mijn lijf observeer dan voelt het goed. Ik volg mijn hart en dat is zo’n verrekt goed gevoel!

We zullen ook afscheid moeten nemen van Swiebertje, onze kat. Zijn tweede thuis was al bij de buren maar hij heeft zelf besloten dat dat nu zijn eerste thuis wordt. Hij wil niet met ons mee in tegenstelling tot Saartje, onze andere kat. Gelukkig is Swieb welkom bij de buren. Saartje heeft vanaf de eerste dag van onze plannen naar Paraguay aangegeven dat ze met ons mee wilde. Sindsdien is ze ook verandert in een echte schootkat die veel bij huis blijft en veel meer aandacht vraagt dan dat ze vroeger deed. Erg bijzonder!

Tot nu toe vind ik het een prachtig proces wat we doorlopen. Ik ben in mijn leven 17x verhuisd waarvan 1x naar Malawi (Afrika). Ook dat was een grote stap maar ondanks dat ik nu opnieuw naar het buitenland ga is dit niet te vergelijken. Ik ben ouder, niet meer alleen en dit keer kom ik echt niet meer terug.

Hasta luego,

Harry en Reintje

PS. Ook tijdens mijn 3-jarig verblijf in Malawi heb ik een blog bijgehouden. Hier heb ik gewoond in een prachtige omgeving en gewerkt in het laboratorium van een lokaal ziekenhuis. Voor de geïnteresseerden is hier de link: https://rinaboonstra.waarbenjij.nu/reisverslag/2516135/malawi